Polyethyleenglycol, afgekort als PEG, is een hydrofiel polymeer of oligomeer waarvan de ketens zijn opgebouwd uit monomeereenheden met de formule (-CH2-CH2-O-), met aan elk uiteinde een hydroxylgroep (-OH). Chemisch gezien is PEG een polyether van etheenglycol. De productie gebeurt echter door de polymerisatie van ethyleenoxide in aanwezigheid van water, ethyleenglycol, di- of tri-ethyleenglycol. Het wordt in de farmacie ook wel macrogol genoemd. Achter de naam wordt meestal de gemiddelde molecuulmassa genoemd, bijvoorbeeld Macrogol 400.
PEG bestaat in verschillende ketenlengtes: de korte ketens (enkele honderden monomeren aan elkaar) zijn bij kamertemperatuur vloeibaar, de langere ketens (tot tienduizend monomeren) zijn bij kamertemperatuur vast. Polyethyleenglycolen met lange ketens en hoge molecuulmassa’s (meer dan 35.000) noemt men ook polyethyleenoxide, omdat in die producten de rol van de hydroxylgroepen verwaarloosbaar is.
PEG is een chemisch weinig reactieve, niet gevaarlijke stof met vele toepassingen in de medische, farmaceutische, cosmetische en andere industriële sectoren, in de celbiologie en archeologie.
Technische productinformatie:
Molaire massa (M) 380-420 g/mol
Dichtheid (D) 1.116 g/cm³
Kookpunt (bp) 205,7 °C
Vlampunt (flp) 138,6 °C
Smeltpunt (mp) <-14,08 ° C
WGK 1
CAS-nr. [25322-68-3]
EG-Nr. 500-038-2
Garantie analyse
| Uiterlijk (20 °C) | vloeibaar, helder |
| Identiteit | |
| Gemiddelde molaire massa | 380-420 g/mol |
| Uiterlijk van de oplossing (25 % in H 2 O) | voldoet aan |
| Hydroxylwaarde | 267-295 mg KOH/g |
| pH-waarde (10 % in H 2 O) | 4,5-7,0 |
| Water | ≤1,0 % |
| Viscositeit (20 °C) | 105-130 mPa·s |
| Zware metalen (als Pb) | ≤0,0005 % |
| Ethyleen en diethyleenglycol | ≤0,25 % |
| Gesulfateerde as | ≤0,1 % |
| Dioxaan | ≤0,001 % |
| Ethyleenoxide | ≤0,0001 % |
| Formaldehyde | ≤0,003 % |
| Zuur/alkalisch rea. stoffen (0,1 M NaOH/5 g) | voldoet aan |
| Reducerende stoffen | voldoet aan |
Opties kiezen
