Ostarine MK-2886 is een niet-steroïde Selectieve Androgeenreceptormodulator (SARM) met weefselselectieve anabole en androgene farmacologische eigenschappen. Het staat in de wetenschappelijke literatuur ook bekend als enbosarm, GTx-024, of S-22.

Deze SARM werd oorspronkelijk ontdekt in 1998 door James T. Dalton, Duane D. Miller, Karen A. Veverka, en hun onderzoeksteams aan respectievelijk de Ohio State University, de University of Tennessee, en GTx. GTx heeft de licentierechten verkregen van deze onderzoeksteams en verder licenties uitgegeven aan Merck & Co. voor de ontwikkeling van MK-2886.

MK-2886 is een van de eerste SARM's die is gesynthetiseerd en onderzocht in zowel ratten als primaten, waardoor het een van de meest uitvoerig bestudeerde SARM's is.

In één onderzoek gericht op volwassen ratten, specifiek hun vetcellen of adipocyten, verminderde de toediening van MK-2886 Ostarine de expressie van vetgerelateerde hormonen zoals leptine en adiponectine-mRNA. Onderzoekers concludeerden daaruit dat MK-2886 waarschijnlijk een effect vergelijkbaar met testosteron zou hebben op de AR-receptoren, wat zou leiden tot een afname van lichaamsvet bij ratten. Bron

Een andere studie toonde aan dat MK-2886 Ostarine ook de botgroei bij ratten stimuleert. Bij de hoogste dosering, 4 mg/kg, toonden de proefdieren een verbeterde botdichtheid, een snellere genezingstijd en hogere markers van botgroeihormonen zoals fosfor en alkalische fosfatase.

Interessant genoeg toonden alle ratten in de onderzoeksgroep een toename in het gewicht van de gastrocnemius-spier, zelfs bij de laagste dosering van 0,04 mg/kg. De serumcholesterolniveaus waren eveneens verlaagd in deze groep, wat een verbeterd lipidenprofiel aangeeft. Bron

In een volgende studie werden vergelijkbare resultaten waargenomen; ratten met klinisch geïnduceerde osteoporose vertoonden een toegenomen botdichtheid wanneer ze werden behandeld met matige tot hoge doses MK-2866. Bron

Een derde onderzoek beoordeelde de spiergroei bij muizen die genetisch waren gemodificeerd om geen traditionele androgeenreceptoren te hebben. Na het verwijderen van de endogene testosteronproducerende cellen, begon de spierafbraak en werd de behandeling met MK-2886 gestart. Deze muizen vertoonden spiergroei in androgeengevoelige spieren via een alternatieve route, anders dan die van de traditionele androgeenreceptoren. Bron